Review ‘Karper in zicht’

In 1988 leerde ik Robert Schneider kennen. Nou ja, niet persoonlijk maar wel zijn prachtige tekeningen die eigenlijk meer op schilderijen lijken. Ze staan in het boek van Rini Groothuis. Toen ik 15 was had ik een baantje in het weekend bij een wasserij en van mijn allereerste loon kocht ik destijds zijn boek “Op jacht naar grote karper“. Dit was mijn eerste kennismaking met deze kunstenaar. In deze review bespreek ik zijn laatste boek: Karper in zicht.

 

Advertentie:

  

Tientallen jaren later kom ik Rob weer tegen, maar nu op Facebook en zie direct dat hij nog schildert. Vooral het schilderij met een aantal stoere knappe dames kreeg mijn aandacht. Ook lees ik zijn ingezonden stukjes. Hij neemt geen blad voor de mond en zegt wat hij denkt. Ik mag het graag lezen want vaak slaat hij de spijker op zijn kop. De meesten denken het, maar Rob zegt het gewoon.

In 2016 kom ik via Messenger met hem in contact met een vraag over o.a. zijn tekeningen die in “Het grote karperboek“ van Rini staan. We kletsen daarna nog wat over koetjes en kalfjes. Zo kom ik er achter dat hij niet alleen graag op karper vist, maar ook op zeebaars en tong in de zomer en achter de roofvissen aan gaat. Ik vraag hem om eens wat van mijn artikels/verhalen te lezen en wat hij er van vindt. Dat doet hij en ik krijg een leuke reactie van hem. Tevens geeft hij mij wat wijze raad wat het schrijven betreft. Dat kon ik op dat moment wel goed gebruiken. Maar laten we beginnen over zijn boek Karper in zicht, want daar gaat deze review natuurlijk over.

Over het boek

Als je Karper in zicht openslaat kom je bij de inhoudsopgave. Op de linker bladzijde het voorwoord en de ouverture. Tja, ik moest het even Googelen maar het is Frans voor opening. Da’s nog eens een sjieke opening! Het voorwoord is van niemand minder dan woordkunstenaar himself: Alijn Danau. En als hij al zegt dat het lang geleden is dat hij van een boek heeft genoten, dan weet je dat het voor ons als liefhebber een feestje wordt om dit boek te gaan lezen. De opvolgende titels zijn mysterieus. Wat zal de schrijver er mee bedoelen? Het maakt me nieuwsgierig. Daar gáán we!

Koningen en slaven

Als ik begin te lezen, moet het boek me pakken en mij erin zuigen. Zo niet, dan leg ik het na een paar bladzijden al aan de kant en zal ik het waarschijnlijk de komende tijd niet meer oppakken. Na 3 bladzijden lijkt het boek van Rob als drijfzand. Ik zit vast gezogen. Het boeit, niet normaal, ik zou willen dat ik alweer een paar hoofdstukken verder ben omdat we tot twee keer toe doorverwezen worden naar het hoofdstuk “De Tantaluskwelling“. Het is inderdaad een kwelling. Daar wil ik nu heen, maar ik houd me in. Ik blader niet verder.

Bovendien is dit hoofdstuk van Karper in zicht al net zo interessant. Ik geniet en kan niet meer stoppen met lezen. Slaaf van koning karper gaat over een zeer interessante theorie. Hoe (over)leeft nu een karper. Veel zaken zijn mij al wel bekend, maar Rob slingert er nog een aantal wetenschappelijk bewezen zaken tegenaan. Zeer interessant.

Stad onder water

De titel verraadt het al een beetje. Rob verklaart onder andere wat de karper zo allemaal doet onder water. Eten, voortplanten, communiceren, luieren… eigenlijk alles wat karpers zoal bezighoudt. Ook ontkracht hij nog maar even een aangenomen waarheid. Zijn ervaring als karpervisser gaat terug naar de jaren ‘80 waar hij samen met Joris Weitjens filosofeert over het trekgedrag van o.a. Naeffje.

Dichter bij de karper

De eerste bladzijden van dit hoofdstuk doen mijn wenkbrauwen fronsen. Ook hier worden weer wat aangenomen waarheden naar het land der fabelen gestuurd. Interessante anekdotes over bodemgesteldheid en het weer dat de karper aan het azen zet komen mij wel bekend voor. Vaak herkenbaar, maar ook zet Rob me hier weer aan het denken. Zat ik er al die keren naast? Het is het proberen waard voor de komende keren dat ik een nieuw water zal gaan bevissen. Ook een hele beschrijving over het wintervissen. In de 45 jaar dat Rob de winters door heeft gevist heeft hij veel geleerd en hij deelt zijn bevindingen met ons. Kortom: dit hoofdstuk is zeer Interessant en leerzaam!

Denkend aan karper

In dit hoofdstuk neemt Rob ons aan de hand mee, terug in de tijd. De tijd dat er nog maar weinig op karper werd gevist. Je alles zelf moest ontdekken, maar ook de tijd dat je ergens nog helemaal alleen op een water kon vissen. En zoals Rob het zoetsappig vertelt: zijn paradijselijke wateren. Al vanaf het begin van dit hoofdstuk word je meegezogen in zijn avonturen aan de waterkant. Voor mij (qua leeftijd) herkenbaar, voor de huidige generatie beginnende karpervissers  een prachtig stuk karpervisgeschiedenis. Hoe visten we heel vroeger? Rob neemt je mee in dit prachtig nostalgische hoofdstuk.

Daarna komen we een hele hoop praktijkervaring tegen in de zin van voer, voeren, stekopbouw etc. Héél leerzaam voor sommigen die nog wel eens in het duister tasten. Rob zegt zelf over dit boek dat het geen algemene blauwdruk is voor succes, maar ik vind het behoorlijk in de buurt komen. De adviezen en beschrijvingen zijn herkenbaar en zeer handig. Vooral aan het eind van dit hoofdstuk slaat hij menigmaal de spijker keihard op sommige koppen. Neemt geen blad voor de mond en opent je ogen, zet je aan het nadenken en als je zijn gedachtegang al niet deelde, besluit ik bijvoorbeeld zelf ook maar weer eens van tactiek te veranderen. Ik ben weer even wakker geschud zeg maar.

De Tantaluskwelling

Het hoofdstuk eindigt met de zin “… niet iedereen zal van dit hoofdstuk even blij worden, maar ja, je bemoeien met de dwaasheid van een ander is nu eenmaal altijd ondankbaar werk.“ Juist deze zin geeft aan dat de schrijver lekker rebels is. Geen commerciële onzinpraat, gewoon lik op stuk. De waarheid. Karpervissers willen graag voor de gek gehouden worden. Immers, het blijft voorwaarts tobben met die karpers. Gezond verstand gebruiken is er vaak niet bij. Kopiëren en napraten is nu eenmaal een stuk makkelijker. Dit hoofdstuk is een eyeopener en heeft ook mij weer even terug op aarde gebracht. Ik weet al met welk aas en welke strategie ik dit jaar op pad ga! Dank je wel Rob 😉

Hoorn des overvloeds

Een prachtig hoofdstuk over de foeragerende karpers. Aas, benadering van aas, het inzetten van aas, Rob neemt ons mee aan zijn hand in onder andere boilie-wonderland. Vissen met naaktslakken en garnalen? Gewoon proberen. Grote boilies, kleine boilies, harde boilies of zachte boilies. Rob laat zijn licht erover schijnen. Wederom een leuk en interessant hoofdstuk.

Rigomania

Dit hoofdstuk laat zich wel raden. Het onderdeel rigs en haken wordt letterlijk door Rob onder een microscopische manier onder de loep genomen. Hij laat je ook hier maar weer eens nadenken of je wel lekker bezig bent met je pop-ups, blowback rigs enzovoort. Helpt het allemaal wel? Of is het meer de commerciële kant die er baat bij heeft? Ook beschrijft hij een heel ouderwetse manier van vissen die je een hoop informatie kan opleveren. Wellicht leuk om eens te proberen?

Hoofdstuk 8: Vertellingen van duizend en één nacht.

Die prachtige verhalen mag je zelf lezen.

Als ik genoeg tijd zou hebben had ik het waarschijnlijk in één ruk uitgelezen. Het is met 250 pagina’s een fantastisch boeiend en leerzaam boek geworden. Mooie foto’s maar natuurlijk ook zijn prachtige tekeningen maken het tot een compleet karperboek. En om in Alijn zijn woorden te blijven, ook ik heb in tijden niet zo’n fijn boek gelezen.

Ben je nu ook geïnteresseerd geraakt? Of wil je het bijvoorbeeld iemand cadeau doen? Bestellen kan hier.

Veel leesplezier gewenst!